De Biesländer Musikanten is een groep muzikanten (kapel genoemd) van onze fanfare die samen stemmingsmuziek spelen voor feesten en partijen. De kapel bestaat uit klein koper (trompetten en bügels), aangevuld met groot koper (bassen, trombones, tuba’s), enkele saxen en wat slagwerk. Allen zijn ervaren muzikanten.
Richard Nijs is de huidige kapelmeester.
Met de huidige 20 muzikanten heeft de kapel een ruime bezetting, waardoor we ook vrijwel altijd kunnen spelen. Het is een gezellige club en er wordt met veel enthousiasme en plezier gespeeld. Het niveau ligt best hoog. Veel van onze jongere muzikanten doen mee.
Repertoire
Werden vroeger alleen maar Egerländer walsen en polka’s gespeeld, tegenwoordig is de kapel van alle markten thuis: marsen, carnavalsmuziek, popsongs, schlagers, levensliederen en paso dobles. Door onze nieuwe moderne kleding wordt dit nog eens benadrukt.
Spelen in de kapel is vooral spelen met plezier en op gevoel, je lichaam laten meespreken en een beetje show maken. Om het iedereen om je heen plezierig te maken en uit te nodigen tot meezingen, dansen en hossen. De kapel ademt dat in al haar vezels uit en draagt dat met verve uit.
Huidige optredens
In de carnavalsperiode zijn er diverse optredens. Zo heeft de kapel een sterke band gekregen met de carnavalsvereniging de Mosasaurussen van St. Pieter.
De zondagmiddag dat de Prins van Groet Mestreech wordt uitgeroepen lopen we mee in de cortège naar de markt en mag iedereen van de fanfare meelopen. Een waar festijn. En tijdens de jaarlijkse bronprocessie is de kapel na de mis present tijdens het frühshoppen.
Gedurende de Sinterklaasperiode ondergaat de kapel een metamorfose en trekt dan als Pietenorkest door de straten.
Historie
Sinds de oprichting in de jaren vijftig heeft de kapel steeds een positieve rol gespeeld in de historie van de fanfare. Helaas is weinig documentatie-materiaal over deze beginperiode beschikbaar, maar bekend is dat de kapel in Maastricht uiterst succesvol was. Er waren in die tijd maar weinig goed spelende kapellen in Maastricht, waardoor de kapel veel optredens had.
Trots was de kapel dat ze op 3e dag van carnaval, de dinsdagmiddag, de vaste begeleider waren van de Tempeleers. Dan werden in een kleine stoet de best versierde café’s geëerd door de Stadsprins van Maastricht. In die tijd waren er immers nog nauwelijks ‘zaate hermeniekes’, laat staan een concours zoals dat nu is.
Ze speelden veel polka’s (zeg maar Beierse muziek) en Carnavals-muziek. Eerst hadden ze geen uniformen. In 1966 werd in Aken de ‘Beierse uniformen’ aangeschaft, helemaal passend bij de muziek van toen.
In het donker werd een speciale gaslantaarn op stok meegenomen: door de weerkaatsing van de vlammen op een alluminium spiegel kon men de partijen toch lezen.
In 1969, toen met Carnaval wel 1 meter sneeuw lag en het openbare leven plat lag, liep de kapel in smalle kolonnen door een sneeuwgang naar de stad. Er gingen toen geen praalwagens mee in de optocht, maar de kapel was van de partij.
Tweemaal per jaar was er kermis in Biesland. De kapel speelde dan, zittend op een aangeklede paardenwagen van Hay Meerten. Na afloop werd er meestal konijn in het zuur gegeten, verzorgd door opa Jeu Herben.
Verder deed de kapel vaak aan liefdadigheidsdoelen mee. Zoals met Carnaval spelend door het toenmalige oude hospitaal aan de Abtstraat, door de grote ziekenzalen. En ook bezochten ze bejaardencentra. Met een groot bijeen gebracht geldbedrag werd de krant behaald.
In het begin van de jaren zeventig kreeg de kapel naamsbekendheid over de grenzen heen. Er werd regelmatig een muzikale reis gemaakt naar het Duitse dorp Gransdorf, wat voor die tijd een hel(s)e onderneming was. Maar de gastvrijheid, het plezier en de avonturen die daar beleefd werden, maakten dit ruimschoots goed. In 1981 kreeg de kapel een vlag kado van Gransdorf, die nu nog fier in onze zaal hangt. Op de foto wordt de vlag aangeboden aan de toenmalige voorzitter de heer Vissers.
Herstart
Het plotselinge overlijden van bassist van het eerste uur Breur Nicolaes in 1989 trof de fanfare en in het bijzonder de kapel zeer diep. Daardoor ontbrak het bij de anderen kapelleden aan animo om nog door te gaan. In 1994 nam de “jeugd” het roer over en werd de kapel nieuw leven ingeblazen.
Rachel Koch, Vivian Knols (kapelmeester) en Richard Nijs selecteerden uit het archief de te spelen stukken (zoals Borsicka Polka). De ‘Beierse’ uniformen werden geschoond en er werden handschoenen gemaakt. Hier op de foto de eerste bezetting.
Naast de huidige gebruikelijke optredens was de kapel toen elke carnaval te gast in het winkelcentrum Brusselse Poort en bij de BBQ van de wijk Biesland. Met het gespaarde geld kon af en toe een leuke donatie aan de fanfare gedaan worden, zoals een nieuw muziekinstrument.
Nieuwe koers
Door de jaren heen is de verjonging steeds verder doorgevoerd. Van de oorspronkelijke “boerenkapel” is, op de naam na, niets meer te zien en te horen. De knickerbocker is ingeruild voor een spijkerbroek, het hesje heeft plaatsgemaakt voor een trendy hemd en we hebben warme jassen.
Het repertoire is stevig onder handen genomen, zodat de polka’s sterk verminderd werden. Het repertoire wordt nog regelmatig ververst.
Kapelmeesters
Vanaf de jaren 60 is dat achter eenvolgens geweest: Pierre Dams en Jan Dinjens. In 1994 was dat Vivian Knols, vanaf 2000 Esther van Hoof. En nu is Richard Nijs de kapelmeester. Hij werkt daarbij samen met Esther.
De ‘oude garde’
Van de toenmalige bezetting van de succesvolle 70- en 80-er jaren zijn nu nog lid van de fanfare: Jo Nicolaes (tuba), Jo Franssen (bestuur), Robby Peters (helpend lid), Jan Dinjens (lid, maar niet meer actief), Willie Nijs (slagwerk, inderdaad, vader van Richard), en Jacques Habets (solo bugel).
Contact
Voor optredens, muziek, vragen en opmerkingen kunt u contact leggen met Richard Nijs 06-54 62 54 93 of nijs.richard@gmail.com
De Biesländer Musikanten hebben ook een openbaar Facebookpagina, waar u lid van kunt worden.