Geschiedenis
Het prille begin
In het begin van de vorige eeuw was Biesland nog een klein gehucht en bestond uit enkele boerderijen en huizen waar onmogelijk voldoende leden konden wonen om een muziekkorps mee op te richten. Biesland werd toen ook wel Oud Vroenhoven genoemd.
Toch woonden er in Biesland enkele geschoolde muzikanten die bij muziekkorpsen elders speelden. De meesten waren lid bij de harmonie Kunst Door Oefening en hadden onder leiding van de heer G.F. de Pauw een goede leerschool doorlopen.
En als er in Biesland een feest was, dan kon er toch muziek gemaakt worden door deze muzikanten, al was het dan niet in georganiseerd verband. De sfeer was echter uitstekend en heel Biesland leefde mee.
Oprichting fanfare
De behoefte aan een eigen Bieslands muziekgezelschap bleek zo groot dat er uiteindelijk door inzet van enkele Bieslandenaren, waaronder de heren Q. Schiepers en P. Dinjens, in 1904 de fanfare werd opgericht. Als naam werd de patroonheilige van de stad Maastricht gekozen: Sint Servatius.
Er werd een voorlopig bestuur gekozen en een geldinzamelingsactie gehouden om de eerste instrumenten aan te kunnen schaffen. Deze instrumenten werden gekocht bij de firma Decart in Antwerpen.
Onder leiding van de eerste dirigent, de heer G. Devens is er met veel enthousiasme begonnen met het opbouwen van een repertoire. Na enige tijd werd een definitief bestuur gekozen, waarbij de heer J. Colla als eerste voorzitter werd benoemd. In deze beginperiode werd de heer F. Gilissen door zijn belangrijke ondersteuning benoemd tot erevoorzitter.
Het eerste concert
Op tweede pinksterdag 1904 werd in de tuin van de familie Stevens aan de Cannerweg (op de plek waar nu antiekhal Wolters is gevestigd) het eerste concert gegeven. Tijdens dit concert werd door de heer Stevens het vaandel met de beeltenis van Sint Servatius aangeboden.
Hoewel de fanfare officieel in 1903 is opgericht is altijd het jaar 1904 als jaar van de oprichting aangehouden, omdat de fanfare toen haar eerste concert gaf. Vanaf 1904 tot in de jaren dertig was de zaal van de “witte” Paulissen onder aan de Cannerweg (niet meer bestaand) het clublokaal van de fanfare.
Het eerste muzikale succes was in 1906 in Wylre. Onder leiding van G. Devens werd toen het hoogste aantal punten gehaald met lof van de jury. In 1908 werd een eerste prijs gehaald in Heerlen.
Op het einde van de jaren dertig en tijdens de tweede wereldoorlog hebben de activiteiten van de fanfare op een laag pitje gestaan. Het vaandel en de instrumenten zijn door de heer G. Devens tijdens de oorlogsjaren verborgen gehouden, met de bedoeling om de fanfare na de oorlog nieuw leven in te blazen. Helaas heeft hij dit niet meer mogen meemaken.
Na de oorlog
Op initiatief van de heren Tiebosch (de grote stimulator), P. Pirson, L. Herben en J. Devens werd na de bevrijding de draad weer snel opgepakt. Op 27 september 1945 werd onder leiding van de heer J. Devens de eerste repetitie na de oorlog gehouden.
Tot midden jaren zestig werden de muzikale prestaties ten gehore gebracht en gemeten tijdens de jaarlijkse stadsconcerten in Maastricht.
Tant Nèt en Noonk Jeu Herben ± 1950-1990
Wat we zeker niet mogen vergeten de periode van Tant Nèt en Noonk Jeu ( Herben ). Zij waren de grote kartrekkers en zwoegers ván en vóór de fanfare. Zij hebben met heel veel inzet de soms wat kwakkelende fanfare sterk gemaakt; daar plukken we nu nog de vruchten van.
Jeu en Nèt Herben woonden tegenover de Sint Theresiakerk (aan de bouw heeft Jeu mee gewerkt). Daar waar nu de vroegere huishoudschool staat en waar nu onze nieuwe zaal is: dat is toch heel bijzonder!
Later gingen ze wonen aan de Cannerweg, vlakbij de Susserweg. Jeu speelde bariton bij de fanfare (hij heeft 50 jaar gespeeld) en was later voorzitter. Alles in het hele gezin draaide om de fanfare en na afloop van de repetitie werd geklaverjast. En tante Nèt was heel actief in allerlei comités.
Hun dochters Elly Nijs-Herben en Mia Mourmans-Herben zijn nog altijd zeer actief in het damescomité.
Noonk Jeu sleepte er veel mensen bij, nieuwe muzikanten maar ook bestuursleden. Door hem kwam onder meer de latere en invloedrijke voorzitter Mart Vissers erbij. Dat gebeurde op een feestje waarbij Mart Vissers de fanfare had gevraagd om te komen spelen!
Oud papier werd van heinde en verre opgehaald en opgeslagen in hun kelder. Repetities van de leerlingen vonden in hun kelder plaats. Ook reparaties aan instrumenten en trommels en nog veel meer. Werkelijk niets was hun teveel, als het maar ten goede kwam aan de fanfare. Van de opbrengst van o.a. het oud papier werden onder meer nieuwe trommels, instrumenten en pauken gekocht.
De groei en de promoties in de jaren tachtig van de fanfare gaven hun veel levensvreugde. Bovenstaande foto is gemaakt tijdens de receptie na de promotie in 1989.
Noonk Jeu werd erevoorzitter. Zeer trots was Tant Nèt toen ze in het jubileumjaar 1984 tot beschermvrouw werd benoemd. En ook in die functie zorgde zij dat er extra geld kwam ten bate voor de Fanfare.
In 1992 is Noonk Jeu (90 jaar) gestorven en tante Nèt in 1998 (94 jaar). Nog altijd leven ze voort in onze harten. Zij hebben een dorpsfanfare omhoog gebracht naar een volwaardige fanfare met een warme ziel, die op hoog niveau speelt.
Het tijdperk van concoursen 1980-2000
Onder leiding van de dirigent de heer C. van der Meulen behaalde de fanfare in 1980 tijdens het bondsconcours in Linne een mooie eerste prijs. Bovenstaand op de foto links de trotse voorzitter Mart Vissers en rechts de erevoorzitter Noonk Jeu, op de Cannerweg.
In 1985 in Baarlo, was er promotie naar de tweede afdeling met 302.5 punten. Deze promotie kreeg nog extra glans door het landskampioenschap dat behaald werd in Etten-Leur met 307 punten.
De fanfare had nu de smaak te pakken en promoveerde in 1989 in Sittard met 306 punten naar de eerste afdeling. Deze promotie werd nog extra onderstreept met het behalen van het Nederlands kampioenschap in Poeldijk met 312 punten. En in 1993 promoveerde de fanfare in Sittard met 298 punten naar de afdeling Uitmuntendheid.
Het laatste concours was in 1998 in Venlo: een eerste prijs met een verdienstelijke score van 298 punten. Sindsdien speelt de fanfare op het niveau van de afdeling Uitmuntendheid, tegenwoordig 3e divisie genoemd.
Deze prestaties zijn des te opmerkelijker, omdat dit vrijwel geheel op eigen kracht werd gedaan, dus zonder inhuur van professionele muzikanten.
Het tijdperk 2000 tot heden
Deze periode staat zeker in het teken van de ‘jeugd’. Zij die er in de loop van de jaren negentig als jeugd zijn bijgekomen, werden volwassen muzikanten. Maar meer dan dat: zij voelen zich goed thuis en hebben een sterke onderliggende band. Samen met hen werd de koers verlegd van concoursen naar het geven van concerten met bijpassende muziek.
Het ontstaan van de zeer actieve activiteitencommissie is zeker op hun conto te schrijven.
En met de ‘jeugd’ kwam ook de introductie van sociale media, Twitter, de heroprichting van de Biesländer Musikanten, de nauwe band met Hèl Hoeg Zaat en met Maestricht Musik Band (en Lieser).
En natuurlijk niet onvermeld mag zijn dat we sinds 2011 een eigen nieuwe zaal hebben, in het hart van onze geliefde wijk Biesland!